Pantheon - Bordspel

Pantheon (Gespeeld met 3 spelers van leeftijden 16 en 53-55) Een leuk spel met veel unieke concepten. Je speelt zes tijdperken waarin je zes van de acht klassieke volkeren speelt: Romeinen, Grieken, Carthagers, Egyptenaren, Iberianen, Germanen, Galliërs en Perzen. Je krijgt punten door pilaren op het bord te plaatsen, godenfiches te kopen en halfgodenfiches te bemachtigen. Een tijdperk eindigt zodra alle godenfiches van dat tijdperk gekocht zijn of alle buitfiches op de kaart bemachtigd zijn. Je hebt in je beurt keuze tussen vier acties: een verplaatsing uitvoeren, iets kopen met geld, een godenfiche kopen of extra kaarten in je hand nemen. Er zijn enkele speciale regels en unieke eigenschappen van het spel waar ik fan van ben. Ten eerste vind ik het speciaal dat je niet met al je eigen speelstukken begint: je start namelijk met drie pilaren en vier voeten van je eigen kleur, maar de rest moet je kopen tijdens het spel. Ten tweede vind ik het ook top dat iedereen een verplaatsing mag doen na de speler die als actie “verplaatsen” heeft gekozen. Ten derde hou ik ook van de bonusfiches: iedere speler start met een eigen, extra kracht die meteen of gedurende het hele spel van kracht is, afhankelijk van de aard van de bonus (permanent of direct). De twee belangrijkste manieren waarop je punten kan verdienen (pilaren en godenfiches), verschillen erg van elkaar. Ze leveren op een andere manier punten op en je hebt er erg verschillende dingen voor nodig. Zo wordt het dus een uitdaging om te beslissen waarop je wanneer moet inzetten. Godenfiches leveren minder punten op, maar geven wel een permanent of direct voordeel. Hier heb ik wel een opmerking bij: goden met direct voordeel zijn oranje, goden met permanent voordeel zijn blauw, maar er is één godheid met een aparte soort kracht: éénmalig. Deze is blauw gekleurd, maar zou ik eerder onder oranje classificeren. Pilaren zijn duurder, maar leveren meer punten op na verloop van tijd. Nu zijn er wel enkele minpuntjes die ik wil bespreken. De eerste twee zijn niet zo erg, maar wel noemenswaardig, het derde daarentegen vond ik wel een afknapper. Ten eerste duurt het best lang om het spel op te zetten. Je moet zoveel klaarleggen, sorteren, uitdelen en ga zo maar door, maar als je het enkele keren hebt gedaan, word je er al vlotter in. Ten tweede vond ik het nogal spijtig dat er wel met echte klassieke volkeren wordt gespeeld, maar dat de goden dan verzonnen zijn. Tot slot wil ik het hebben over de spelregels. Ik vond ze niet zo duidelijk en de overvloed aan woorden gaf een te druk uitzicht. Hier en daar ontbrak er wat structuur voor mij, bijvoorbeeld voor de verduidelijking over de halfgoden. Die info stond namelijk niet allemaal samen en het zou gemakkelijker geweest zijn als die info wel verzameld was onder één hoofdstukje. Ook viel mijn oog hier en daar op een tik- of taalfout. De voorbeelden die gegeven worden, zijn goed, maar soms wat overbodig, wat de spelregels nog langer maakt. De moeilijkheidsgraad van het spel ligt niet bij de regels op zich, die niet zo moeilijk zijn, maar eerder eerder bij de hoeveelheid regels, omdat er veel is waar je op moet letten. Ik moet zeggen dat het spel een beetje onder de verwachtingen lag. Ik keek er erg naar uit om het te spelen, maar het was een beetje een tegenvaller. Ik ben een grote fan van het thema (klassieke volkeren) en het spel was niet echt wat ik ervan gehoopt had. Ondanks de negatieve commentaar die ik gegeven heb, kan ik het spel toch aanraden aan een groot publiek. Ik was aanvankelijk wel teleurgesteld, maar achteraf heb ik me toch nog geamuseerd met het spel. Je hebt verschillende mogelijkheden om te winnen en zoiets vind ik altijd top in een spel. De leeftijdscategorie is zeker rechtvaardig. Als je geen kei bent in een hoop regels in één keer op te nemen, zal het eerste spelletje zweten zijn, maar aangezien ze niet zo moeilijk zijn, heb je het daarna wel te pakken. Achteraf bekeken dus wel nog een leuk spel, misschien niet dé aanrader, maar wel tof om eens gespeeld te hebben.